της Δ.Μ.

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφεί για την αναπαράσταση της γυναίκας στη διαφήμιση και τα στερεότυπα που ανακυκλώνει. Έχω γυρίσει τέσσερις διαφημίσεις. Στην πρώτη ήμουν μια ζηλιάρα ερωμένη, στη δεύτερη μια ερωτευμένη καταναλώτρια, στην τρίτη μια γεροντοκόρη που ονειρεύεται το γάμο και στην τέταρτη μια καλή νοικοκυρά. Χαρούμενη και χαμογελαστή φυσικά.

Είναι πολύ εύκολο να προβώ σε αφορισμούς και δαιμονοποιήσεις επικαλούμενη την πολύ καλή πληρωμή στη δύσκολη εποχή της κρίσης -προτιμώ να δω τη συμμετοχή σε μια διαφήμιση ως μέρος του πεδίου εργασίας μιας ηθοποιού. Κι όμως, κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνό μου για μία ακρόαση για διαφήμιση σκέφτομαι από μέσα μου «Μακάρι να μην πρέπει πάλι να κάνω τη χαρούμενη και χαμογελαστή». Την ώρα που χτυπάει το τηλέφωνο συμβαίνει μια εσωτερική σύγκρουση, η ίδια που συμβαίνει και αργότερα στο γύρισμα όταν έρχεται η ώρα που πρέπει να χαμογελάσω. Κάποιες εβδομάδες αργότερα, βλέπω το πρόσωπό μου στην τηλεόραση. «Είμαι το πρότυπο. Είμαι το επίκεντρο μιας ακαδημαϊκής διάλεξης. Είμαι αυτό που και εγώ η ίδια απεχθάνομαι».

Το τελευταίο διαφημιστικό γύρισμα όπου συμμετείχα ξεκίνησε στις έξι το πρωί και η στιγμή να χαμογελάσω ήρθε στη μία το βράδυ. «Δεν είναι δυνατό, άρχισα ξαφνικά να φωνάζω, δεν είναι δυνατό να είμαστε στο 2013 και να συνεχίζουμε τα ίδια. Είμαι μια χαζή νοικοκυρά και χαμογελάω. Είμαι χαρούμενη και χαμογελάω! Είναι το 2013 και χαμογελάω!» Η μακιγιέζ και η αμπιγιέζ, δύο νέες πολύ αξιολόγες γυναίκες, ξεκαρδίστηκαν με το παραλήρημά μου και ενώθηκαν μαζί μου σα χορός «Είμαι χαρούμενη! Χαμογελάω! Είναι το 2013 και χαμογελάω!». Φυσικά, χάρησα πολλά φαρδιά πλατιά χαμόγελα στην κάμερα μέχρι να πετύχει το πλάνο για να πάμε επιτέλους στα σπίτια μας.

Καμιά φορά, όταν βλέπω τα δόντια μου στην οθόνη αναρωτιέμαι γιατί οι διαφημιστές αδυνατούν να βρουν άλλα, ίσως περισσότερο σύγχρονα ή αποτελεσματικά, πρότυπα. Και αν η «χαζομάρα» είναι εκείνη που εν τέλει πουλάει, τότε τουλάχιστον δε γίνεται άντρες και γυναίκες να είμαστε εξίσου χαρούμενοι και χαμογελαστοί; Έτσι, για να υπάρχει μια επίφαση ισότητας και λιγότερες εσωτερικές συγκρούσεις και για μας τις ηθοποιούς.