Ανακοίνωση της Σοσιαλιστικής Φεμινιστικής Κολεκτίβας για τη συμμετοχή των γυναικών στις διαμαρτυρίες στο Πάρκο Γκεζί τον Ιούνιο του 2013

 

Οι διαμαρτυρίες, που ξεκίνησαν ενάντια στη λεηλασία του πάρκου Γκεζί στην Ιστανμπουλ, συνεχίζονται με την λαϊκή οργή σε 76 πόλεις ενάντια στην κυβέρνηση του ΑΚΡ και τον εκπρόσωπό της Ταγίπ Ερντογάν και μετατρέπονται σε αγώνα αντίστασης. Αυτή η μεγάλη αντίσταση εξαρχής αντηχεί με την εξέγερση των γυναικών.

Βγήκαμε στους δρόμους ενάντια στο πατριαρχικό σύστημα που προσπαθεί να περιορίσει τις γυναίκες στην οικογένεια, στο σπίτι και να αφήσει τον δημόσιο χώρο στους άντρες. Αγωνιζόμαστε για να υπάρχουμε ελεύθερα και ισότιμα στα κέντρα των πόλεων, στις λεωφόρους, στους δρόμους και τα πάρκα… Αγωνιστήκαμε ενάντια στα οπλισμένα οχήματα διαχείρισης πλήθους και τα δακρυγόνα της αστυνομίας, παλέψαμε στα οδοφράγματα, οργανώσαμε την αντίσταση στις γειτονιές και στις πλατείες· ήμασταν στους δρόμους. Τώρα λέμε ότι δεν θα αφήσουμε αυτούς τους χώρους που κερδίσαμε με την αντίσταση.

Όταν μάθαμε ότι θα μας έπαιρναν το δικαίωμά μας στην έκτρωση, εμείς, χιλιάδες γυναικών μείναμε ενωμένες. Εξεγερθήκαμε όταν το ΑΚΡ παρέμβει με το πώς ζούμε, πόσα παιδιά έχουμε και τι φοράμε. Ενάντια στην επιβολή πάνω στα σώματα και τις ταυτότητές μας φωνάξαμε μαζί «δική μας ζωή, δική μας η επιλογή».

Βγήκαμε στους δρόμους ενάντια στο πατριαρχικό σύστημα και τον συντηρητισμό που ενισχύεται από τον μισογύνη Ταγίπ Ερντογάν και την κυβέρνησή του, ενάντια στους φόνους γυναικών και τη βία κατά των γυναικών που αυξάνεται κατά την διακυβέρνηση του ΑΚΡ.

Αποκαλύψαμε τις ετεροκανονικές πολιτικές του ΑΚΡ που φυλακίζουν τις γυναίκες μέσα στα σπίτια τους, τους επιβάλλουν το βάρος της ανατροφής των παιδιών και κάθε άλλη δουλειά φροντίδας, εξισώνοντας τις γυναίκες με την οικογένεια και ελέγχοντας τα γυναικεία σώματα και την σεξουαλικότητά τους.

Αποκαλύψαμε πώς η κυβέρνηση που περηφανεύεται για την αύξηση της γυναικείας απασχόλησης εκμεταλλεύεται τη γυναικεία εργασία, καταδικάζοντας τις γυναίκες σε επισφαλή και ευέλικτη εργασία. Στις εργατικές απεργίες και τις κινητοποιήσεις αντισταθήκαμε κι εμείς για το δικαίωμά μας στα εργατικά δικαιώματα και ασφάλιση.

Έχουμε πει ξανά και ξανά ότι ο πόλεμος χτυπάει τις γυναίκες διπλά. Εμείς, Τουρκάλες, Κούρδισσες, Κιρκάσιες, Λαζές παλεύουμε για την αλληλεγγύη των λαών, για ειρήνη απέναντι στον πόλεμο. Τονίζουμε ότι η κοινωνικοποίηση της ειρήνης απαιτεί τη συμμετοχή των γυναικών και έχουμε πει ότι η ειρήνη δεν είναι εφικτή χωρίς τις γυναίκες.

Οι γυναίκες μαθήτριες και φοιτήτριες που αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή σε αυτή την αντίσταση έχουν μετατρέψει την εξέγερση σε ελπίδα.

Εμείς, ως γυναίκες που διεκδικούμε τη δική μας φύση, το νερό, τα ποτάμια και τις γειτονιές, θα χτίσουμε μαζί μια πόλη όπου θα μπορούμε να ζήσουμε με ισότητα και ελευθερία.

Σήμερα θα συνεχίσουμε την εξέγερση στους δρόμους. Και είμαστε πιο δυνατές καθώς χιλιάδες γυναικών που αντιστέκονται για το μέλλον τους περπατούν με περισσότερο θάρρος στους δρόμους όπου παλιότερα ένιωθαν άβολα. Οι κατσαρόλες και τα τηγάνια είναι τώρα εργαλεία για διαμαρτυρία που ενοχλεί τους αντιπάλους τους, αντίθετα στην επιθυμία να τις φυλακίσουν στα σπίτια τους.

Στις διαμαρτυρίες που ξεκίνησαν στο πάρκο Γκεζί αντιμετωπίσαμε βρισιές που ήταν μισογύνικες, σεξιστικές ή ομοφοβικές. Στα οδοφράγματα αντισταθήκαμε μαζί με άτομα ΛΟΑΤ και sex workers.

Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση του ΑΚΡ φοβάται. Τις γυναίκες που δεν θα εγκαταλείψουν τους δρόμους και τις πλατείες για να γυρίσουν στα σπίτια τους, σε Ιστανμπούλ, Άγκυρα, Εσκισεχίρ, Χατάι, Ντέρσιμ και Αττάλεια. Γιατί η αντίσταση θα συνεχιστεί μέχρι να κερδίσουμε όλα τα δικαιώματά μας και οι δρόμοι είναι δικοί μας.

Ανησυχούμε για το μέλλον όλων των γυναικών όσο αυτή η νοοτροπία που προωθεί την εχθρότητα απέναντι στις γυναίκες κυριαρχεί και ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει να κυβερνά. Όπως έχουμε επανειλημμένα φωνάξει στις διαμαρτυρίες μας, θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε για το δικαίωμα στις ζωές και την ελευθερία μας.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και θα παραμείνουμε στους δρόμους μέχρι να πετύχουμε «μια ζωή χωρίς τον Ταγίπ και μια ζωή χωρίς επιθέσεις». Δεν θα αφήσουμε τα οδοφράγματα, τα πάρκα, τις πλατείες ή τις νύχτες.

Γυναίκες στην αντίσταση

8 Ιουνίου 2013

μετάφραση: Δήμητρα Σπανού

Πηγή: Socialist Feminist Collective