της Σίλης Κοϊτσάνου

Γιατί ενώ θα έπρεπε κανονικά οι γυναίκες να είναι άθρησκες, συμβαίνει να είναι οι  πλέον θρησκευόμενες?

Οι γυναίκες σε όλες τις εποχές και σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη, σε όποιο κράτος και πολιτισμικό περιβάλλον και αν ζουν υφίστανται την καταπίεση, την περιφρόνηση έως και τον εξευτελισμό από την επικρατούσα θρησκεία του τόπου τους. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η εποχή της μητριαρχίας και της λατρείας της μητέρας γης, για την οποία δεν έχουμε πολλά ιστορικά στοιχεία.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο λόγος αυτής της άσκησης βίας στην ουσία είναι αποτέλεσμα της πατριαρχικής κοινωνίας που θέλει να ασκεί πλήρη εξουσία πάνω στο γυναικείο φύλο χρησιμοποιώντας και την θρησκεία σαν εργαλείο υποταγής των γυναικών.

Οι γυναίκες είναι κατά την θρησκεία άτομα δεύτερης κατηγορίας, δεν μπορούν να γίνουν ιερείς-ιέρειες και να έχουν στην ουσία θέση εξουσίας, είναι μέχρι και μιαρές και δεν  επιτρέπεται να εισέρχονται στο ιερό, ενοχοποιούνται για πάσης φύσεως αμαρτίες και ακόμα και στα μυστήρια και τα “ιερά” κείμενα προτρέπονται να παραμένουν υποταγμένες.

Βρισκόμαστε στο 2013 και είμαστε υποχρεωμένες να ακούμε παραμυθάκια του τύπου η Παναγία δεν θέλει οι γυναίκες να μπαίνουν στο Άγιο Όρος. Μιλάμε για το ύψος του θράσους, δηλαδή  να χρησιμοποιούν και πάλι μία γυναικεία μορφή σαν εμπόδιο για την διατήρηση του άβατου.

Άκουσα ότι η κυρία Λιάνα Κανέλλη, σαν γνωστή θρησκευόμενη και πιστή χριστιανή, ευχαρίστησε τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας που της έδωσαν την δυνατότητα να πετάξει μαζί τους πάνω από το Άγιο Όρος, διότι η ίδια σαν λάτρης της ελληνικής παράδοσης δεν διανοείται να ταράξει την ησυχία των Αγίων αυτών ανθρώπων και να ζητήσει να επισκεφθεί τα άγια χώματα πατώντας πάνω σε αυτά.

Γιατί τα ανεχόμαστε όλα αυτά? Γιατί ακόμα και σήμερα γυναίκες που σε όλα τα άλλα είναι προοδευτικές δέχονται να παντρεύονται με θρησκευτικό γάμο ή να βαφτίζουν τα παιδιά τους άνθρωποι που τις θεωρούν μιαρές?

Θρησκεία και ισότητα, πόσο μάλλον φεμινισμός είναι έννοιες ασύμβατες. Οφείλουμε να καυτηριάζουμε ανοιχτά και με έμφαση τέτοια φαινόμενα προκλητικής ανισότητας που έχουν παγκόσμια αντίκτυπο στην ψυχή των ανθρώπων και τους χρησιμοποιούν με τον πιο ύπουλο τρόπο για τους σκοπούς τους.