του Στρατή Γατελούζου και της Λίνας Φιλοπούλου
Πριν δυο βδομάδες διαβάσαμε την είδηση ότι, σύμφωνα με οδηγία που βασίζεται στην εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, αφαιρείται από τη διδακτέα ύλη της Βιολογίας της Α’ Γυμνασίου το κεφάλαιο για την αναπαραγωγή του ανθρώπου.
Η Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων μάλιστα έσπευσε να καταγγείλει με δελτίο τύπου ότι «προφανώς με την απόφαση αυτή αφαιρείται και η μοναδική ευκαιρία που έχουν οι μαθητές του Γυμνασίου να γνωρίσουν το αναπαραγωγικό σύστημα».
Ωστόσο το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με δελτίο τύπου διαβεβαιώνει ότι «η διδασκαλία του κεφαλαίου της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης όχι μόνο δεν καταργείται, αλλά απεναντίας επεκτείνεται και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου» και μας πληροφορεί ότι «το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής ήταν ενταγμένο στο μάθημα της βιολογίας και διδασκόταν στην Α’ και την Γ’ Γυμνασίου, στη Β’, σύμφωνα με το πρόγραμμα, δεν διδασκόταν. Με το νέο πρόγραμμα λοιπόν που από φέτος εφαρμόζεται, το μάθημα της Βιολογίας διδάσκεται στην Α’, Β’ και Γ’ Γυμνασίου».
Δεν αφαιρείται λοιπόν από τη διδακτέα ύλη της Βιολογίας της Α’ Γυμνασίου το κεφάλαιο για την αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους, μας διαβεβαιώνουν στελέχη του υπουργείου, απλά μεταφέρεται στην ύλη της Β’ Γυμνασίου.
Με αφορμή όμως αυτή την εξέλιξη, θα θέλαμε να σταθούμε στη διδασκαλία του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει συγκροτημένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία και, όπως μας πληροφόρησε και ο προηγούμενος υφυπουργός Παιδείας Θ. Παπαθεοδώρου σε απάντηση κοινοβουλευτικού ελέγχου τον Απρίλιο του 2013, η αναφορά σε θέματα σχετικά με τη σεξουαλική αγωγή γίνεται στα μαθήματα της Βιολογίας και της Οικιακής Οικονομίας, στο πλαίσιο προγραμμάτων Αγωγής Υγείας. Τα προγράμματα αυτά αναπτύσσονται συνήθως εκτός ωρολογίου προγράμματος, με πρωτοβουλία εκπαιδευτικών και ο αριθμός των μαθητών/τριών που συμμετέχουν είναι περιορισμένος, γιατί η συμμετοχή είναι εθελοντική. Ελάχιστοι/ες όμως εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν τέτοια πρωτοβουλία γιατί φοβούνται αντιδράσεις λόγω του ότι το θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης εξακολουθεί να είναι ταμπού στην ελληνική κοινωνία. Γιατί αν μιλήσεις για σεξ, θα χρειαστεί να μιλήσεις και για χρήση προφυλακτικού και για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα και σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και ταυτότητα φύλου. Οι έφηβοι και οι έφηβες παραμένουν χωρίς επαρκή πληροφόρηση ή, στη χειρότερη περίπτωση, πληροφορούνται από το διαδίκτυο, την τηλεόραση, τα περιοδικά και την πορνογραφία, όπου κυριαρχεί η εμπορευματοποίηση του σώματος και της σεξουαλικότητας, η βία, ο σεξισμός, η ομοφοβία και η τρανσφοβία.
Η σωστή πληροφόρηση αλλά και η σωστή διδασκαλία του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής, με επαρκή επιμόρφωση της εκπαιδευτικής κοινότητας και με σεβασμό στα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, στην ισότητα των φύλων, στον αυτοπροσδιορισμό και τη διαφορετικότητα, θα μπορούσε να συμβάλλει στη συναισθηματική πληρότητα του ανθρώπου και να καταπολεμήσει την ομοφοβία, τρανσφοβία και φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού (bullying). Και πάνω απ’ όλα θα προσφέρει υπεύθυνη ενημέρωση στους μαθητές και τις μαθήτριες για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, για τα οποία περισσεύει η άγνοια ή/και η στρεβλή πληροφόρηση σε πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, όπως φάνηκε και στην υπόθεση των διωκόμενων οροθετικών γυναικών την άνοιξη του 2012. Απαιτείται λοιπόν η εισαγωγή ξεχωριστού μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στα γυμνάσια και τα λύκεια, το οποίο θα διδάσκεται εντός σχολικού ωραρίου από καθηγητές ειδικά καταρτισμένους, ακόμα και αν χρειαστεί σφοδρή σύγκρουση με την ακροδεξιά και την εκκλησία.
