Ανταπόκριση για το Φύλο Συκής από το φεμινιστικό κάμπινγκ νέων φεμινιστριών Ευρώπης της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών – Occupy Vieira do Minho, Πορτογαλία. Συντάχθηκε από μέλη της ΠΠΓ Πορτογαλίας.

 

Φεμινιστικούς χαιρετισμούς από την Πορτογαλία!

Τις ημέρες μεταξύ 4 και 11 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε η τρίτη συνάντηση του ευρωπαϊκού θερινού κάμπινγκ νέων φεμινιστριών σε ένα όμορφο μέρος μέσα στη φύση, στα βόρεια της Πορτογαλίας.

Πρώτα θα θέλαμε να εκφράσουμε τη λύπη μας που δεν είχαμε φεμινίστριες από την Ελλάδα στο φετινό κάμπινγκ, όπως περιμέναμε στην αρχή. Όπως κάποιες από σας ίσως γνωρίζετε, δεν είχαμε τη δυνατότητα να συμβάλλουμε οικονομικά στα έξοδα του ταξιδιού των συμμετεχουσών γι’ αυτή την τρίτη συνάντηση, όπως κάναμε τις προηγούμενες φορές, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, η οποία περιόρισε σε μεγάλο βαθμό τη συμμετοχή πολλών αδελφών μας.

Μαζί με την καμπάνια για μαζική οικονομική ενίσχυση για το σκοπό αυτό, συνυπολογίζαμε την υποστήριξη του προγράμματος Νέοι σε Δράση. Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να πάρουμε αυτή τη χρηματοδότηση, όπως είχε γίνει τις δύο προηγούμενες φορές.

Παρά τις δυσκολίες, αποφασίσαμε να το κάνουμε έτσι κι αλλιώς, ακόμη και με μικρό προϋπολογισμό, με το σύνθημα «Yes we camp! » – «ναι, κατασκηνώνουμε».

Μας προσκάλεσαν σε ένα αγρόκτημα που ονομάζεται «Quinta de Ciparros», το οποίο είναι επίσης το μέρος που στεγάζεται ένας καινούριος πολιτιστικός σύλλογος με το όνομα Montezurra και συνδέεται με οικολογικές αρχές και πρακτικές.

Από την πρώτη στιγμή λάβαμε υπόψη μας όλες τις φροντίδες που ήταν απαραίτητες για να διατηρήσουμε σωστά το μέρος, στις οποίες περιλαμβανόταν η μη χρήση σαμπουάν με χημικές ουσίες στα ντους, για να υπάρχει η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης του νερού. Είχαμε, επίσης, δύο οικολογικά μπάνια και ένα ηλιακό ντους. Για το πλύσιμο των πιάτων, έπρεπε επίσης να χρησιμοποιήσουμε μόνο φυσικό σαπούνι (και μερικά πριονίδια για να καθαρίζει το λίπος!). Αξίζει επίσης να πούμε ότι έπρεπε να μαζεύουμε καυσόξυλα από το δάσος για να μαγειρεύουμε! Είχαμε και μια πολύ ωραία εξωτερική κουζίνα με όλα όσα χρειαζόμασταν, συμπεριλαμβανομένων μιας ξύλινης σόμπας και ενός ξύλινου φούρνου!

Κάναμε και κάποιες προσπάθειες σχετικά με την κατανάλωση τοπικών προϊόντων: αγοράσαμε τα λαχανικά και τα φρούτα από την παραδοσιακή αγορά, το κρέας από το τοπικό κρεοπωλείο και παίρναμε καθημερινά το ψωμί μας από το φούρναρη του γειτονικού χωριού.

Μία από τις αρχές που καθιερώθηκαν απ’ όταν πρωτοξεκινήσαμε αυτό το πρότζεκτ ήταν η αυτοδιαχείριση, έτσι και φέτος, εμείς οι ίδιες οργανωθήκαμε σε αυτή τη βάση, από την πρώτη κιόλας συνέλευση, το οποίο σήμαινε ότι κάθε απόφαση ήταν συλλογική και κάθε μια έπαιρνε μέρος σε κάθε καθήκον, όχι μόνο στην επεξεργασία των προτάσεων που θα συζητιούνταν κατά τη διάρκεια του κάμπινγκ, στο περιεχόμενο και πρόγραμμα  των εργαστηρίων, αλλά και σε όλα τα καθήκοντα της καθημερινής ζωής, όπως το μαγείρεμα, την καθαριότητα, κλπ.

Ως φεμινίστριες θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό να μπορούμε να οργανωθούμε σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, πιστεύοντας επίσης ότι οι αρμοδιότητες αυτές θα πρέπει να διανέμονται ισότιμα σε όλους και όλες, έτσι ώστε όλες οι γυναίκες να έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε διάφορα τα πράγματα, χωρίς να αισθάνονται υπερφορτωμένες από τις δουλειές και τα καθήκοντα.

Ο κύριος στόχος αυτού του κάμπινγκ ήταν να χτίσουμε δεσμούς ανάμεσα σε φεμινίστριες απ’ όλη την Ευρώπη, καθώς και με άλλες που προέρχονται από άλλες χώρες, να  σκεφτούμε εναλλακτικές πολιτικές, να χτίσουμε κοινές στρατηγικές και να δημιουργήσουμε δίκτυα, προκειμένου να δυναμώσουμε τις εαυτές μας και να ενισχύσουμε το φεμινιστικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το φετινό κάμπινγκ συνδιοργανώθηκε από τα εθνικά σώματα της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών από την Πορτογαλία και τη Γαλικία. Η επιλογή της τοποθεσίας της εκδήλωσης, Vieira do Minho, επέτρεψε τη συνεργασία, καθώς και τη δυνατότητα να απολαύσουμε το φυσικό μεγαλείο ενός τόπου κοντά σε ένα από τα πιο διάσημα βουνά της Πορτογαλίας – τη Serra do Gerês.

Το κάμπινγκ ξαναέφερε κοντά 50 νέες γυναίκες από την Πορτογαλία (περιλαμβάνοντας δύο κοπέλες από τη Βραζιλία που σπουδάζουν στην Coimbra), από τη Γαλικία, τη Χώρα των Βάσκων, τη Γαλλία, την Ελβετία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Εσθονία, τη Φινλανδία, την Αυστρία, τη Ρουμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Χώροι

Ξεκινήσαμε να προετοιμάζουμε το μέρος μόλις φτάσαμε εκεί την Παρασκευή 2 Αυγούστου: η μεγάλη σκηνή νοικιάστηκε σε μας από το δημαρχείο για να χρησιμοποιηθεί για τις συνελεύσεις, τις ολομέλειες και ορισμένα εργαστήρια. Για να υπάρχει αρμονία με το περιβάλλον, χρησιμοποιούσαμε αχυρένια μαξιλάρια για να καθόμαστε!

Κοντά στην περιοχή του κάμπινγκ, χρησιμοποιήσαμε ένα όμορφο μικρό τροχόσπιτο για τη δημιουργία του «ασφαλούς χώρου»: μια ιδέα που είχε προταθεί στο πρώτο κάμπινγκ, για να χρησιμοποιείται ως καταφύγιο για τις γυναίκες που ήθελαν να ξεκουραστούν, να χαλαρώσουν ή απλά να είναι μόνες. Το διακοσμήσαμε με μαξιλάρια, κεριά και αρωματικά θυμιάματα. Η δημιουργία αυτού του χώρου δικαιολογείται από το βαρύ συναισθηματικό φορτίο, το οποίο θα μπορούσε να προκύψει από μια συνέλευση με παρόμοιο θέμα.

Είχαμε ένα χώρο με κανονικές ντουζιέρες και τουαλέτες και οικολογικά μπάνια κοντά στην περιοχή του κάμπινγκ, εξωτερική κουζίνα (βλέπε παραπάνω), μια δεξαμενή νερού με σιντριβάνι, όπου μπορούσαμε να κολυμπήσουμε, ένα παλιό πέτρινο σπίτι μετατράπηκε σε σπίτι με κουζίνα και μπάνιο. Σε αυτό το σπίτι, είχαμε μια βιβλιοθήκη της κοινότητας και διαφόρων ειδών παιχνίδια, ενημερωτικό υλικό και πωλητήριο. Σε αυτό το μέρος πραγματοποιήθηκαν επίσης κάποια εργαστήρια και λειτούργησε ως ξενώνας για τις κοπέλες που, για διάφορους λόγους, χρειάζονταν περισσότερη άνεση στον ύπνο.

Το πρόγραμμα

Αξιοποιήσαμε την Κυριακή για να καλωσορίσουμε τις φεμινίστριες συντρόφισσες και να τους παρουσιάσουμε το χώρο, ενώ το βράδυ ακολούθησε ένα ευχάριστο γεύμα με φαγητό που μαγείρεψε η πορτογαλική ομάδα, και για χορτοφάγους και με vegan επιλογές!

Τη Δευτέρα έφτασαν περισσότερες κοπέλες και κάποιες από μάς πήγαμε για ψώνια στην τοπική αγορά … και πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνέλευση! Συγκεντρωθήκαμε όλες οι συμμετέχουσες, βρήκαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε η μία την άλλη, να παρουσιάσουμε το θερινό κάμπινγκ, και αφού χωριστήκαμε σε ομάδες, να μιλήσουμε τις προσδοκίες μας και τα θέματα που θέλαμε να συζητηθούν κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών. Στη συνέχεια μοιραστήκαμε τις ιδέες που προέκυψαν από τις διάφορες ομάδες και τελικά άρχισε να διαμορφώνεται το πρόγραμμα. Μετά την ανταλλαγή απόψεων και τη συζήτηση, διαμορφώσαμε το περιεχόμενο για τα διάφορα εργαστήρια που θα πραγματοποιούνταν κατά τη διάρκεια του κάμπινγκ, τα θέματα που θα συζητιούνταν στις ολομέλειες καθώς και ορισμένες πρακτικές λεπτομέρειες που συνδέονταν με τη διαχείριση των κοινών χώρων και τη δημιουργία ομάδων για το μαγείρεμα και το καθάρισμα.
Την Τρίτη, η μέρα ξεκίνησε το πρωί με μια συνέλευση σχετικά με την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της κάθε χώρας, το τι θα έπρεπε να είχε γίνει από τα κοινωνικά κινήματα, εργασιακά ζητήματα, την πραγματικότητα και τις προκλήσεις του φεμινιστικού κινήματος στις χώρες μας. Το απόγευμα πραγματοποιήθηκαν τρία παράλληλα εργαστήρια, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας εργασίας που θα έφτιαχνε ένα φεμινιστικό φανζίν κατά τη διάρκεια του κάμπινγκ, μια άλλη ομάδα για οικολογικές εναλλακτικές λύσεις για το σώμα και την σπιτική υγιεινή, και άλλη μία για μεικτούς και μη μεικτούς χώρους και την αυτοδιαχείριση.

Οι επόμενες μέρες ήταν πολύ έντονες και το ημερήσιο πρόγραμμα καθορίστηκε για όλες μας όταν συγκεντρωθήκαμε στη συνέλευση την προηγούμενη ημέρα, ανάλογα με τις γνώσεις και τις προσδοκίες των συμμετεχουσών. Ο στόχος ήταν να μοιραστούμε τις γνώσεις μας και τους πόρους μας, να μάθουμε η μία από την άλλη και να χτίσουμε πράγματα από κοινού. Με αυτήν την έννοια δεν υπήρχαν «ειδικές» που θα μιλούσαν για τα διάφορα θέματα. Κάθε μέρα έκλεινε με συνελεύσεις, στις οποίες γινόταν ο απολογισμός της ημέρας, είτε για το περιεχόμενο, είτε για τη διαχείριση του χώρου και τη συλλογική δυναμική.

Την Τετάρτη, μετά το πρωινό που ετοιμάστηκε από τις αδελφές που είχαν χρεωθεί αυτό το καθήκον, συγκεντρωθήκαμε για να συζητήσουμε τις επιπτώσεις της κρίσης και τις επιπτώσεις που έχουν οι πολιτικές λιτότητας στη ζωή μας. Μοιραστήκαμε επίσης τις προοπτικές μας σχετικά με το καθεστώς λιτότητας παρά  τις διαφορετικές ταχύτητες σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και πέρα απ’ αυτήν. Μιλήσαμε για την τρόικα και τους τροϊκανούς, για τους απολυταρχισμούς, το νέο κύμα συντηρητισμού, το οποίο, για μια ακόμη φορά, προσπαθεί να μας βάλει σε κουτάκια, να μας πάρει πίσω τα δικαιώματα που έχουμε ήδη αποκτήσει, επιδεινώνοντας τις ανισότητες, να μας στιγματίσει και να μας καταπιέσει. Μοιραστήκαμε τις ανησυχίες μας, αλλά και τις στρατηγικές αντίστασης και μετασχηματισμού.

Κατά τη 1 το μεσημέρι: Γεύμα(τα) που προετοιμάστηκε από κάποιες αδελφές μας. Στις 3μμ.: τρία παράλληλα εργαστήρια. Θέματα: λεσβιασμοί και φεμινισμοί, άνοδος της ακροδεξιάς και αντι-φασιστικές πρακτικές, θεατρική παράσταση. Μετά από ένα διάλειμμα ακολούθησαν ακόμα τρία εργαστήρια: υποκείμενα του φεμινισμού, φεμινισμοί και κοινωνικά κινήματα: εργαλεία μετασχηματισμού, εργαστήριο για χορό. Μετά το γεύμα έγινε η ολομέλεια, ακολούθησε το δείπνο και η προβολή ταινιών (και συζήτηση) σχετικά με την Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών (το φεμινιστικό και αντι-παγκοσμιοποιητικό κίνημα που γεννήθηκε το 2000, αναπτύχθηκε και καθιερώθηκε σε όλο τον κόσμο).

Την Πέμπτη: αφιερώσαμε όλο το πρωί σε ένα μόνο εργαστήριο – φεμινιστική αυτοάμυνα – έτσι ώστε η καθεμιά θα μπορούσε να έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει, αφού το θέμα θεωρήθηκε σημαντικό από πολλές γυναίκες. Το απόγευμα ήταν ελεύθερο: ορισμένες από εμάς μείναμε στο ο χώρο του κάμπινγκ, ενώ κάποιες πήγαν στην Ilha do Ermal (μια χερσόνησο που βρίσκεται κοντά στο κάμπινγκ).

Παρασκευή: το πρωί έγινε ολομέλεια σχετικά με τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, το απόγευμα έγινε εργαστήριο για το θέατρο των καταπιεσμένων, συνεδρίαση για τις νέες φεμινίστριες: ανάγκη για αυτοοργάνωση, και τέλος, φεμινιστικές ουτοπίες: εμπειρίες της κοινότητας.

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου επικεντρωθήκαμε στο πολιτικό κείμενο που θα συζητηθεί στη διεθνή συνάντηση της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών σε δύο ολομελειακές συσκέψεις και παράλληλα γίνονταν κάποια εργαστήρια: για bodypainting, για την πορνεία και τη σεξουαλική εργασία, για φεμινιστικά γραπτά, για τη μη σεξιστική εκπαίδευση. Ολοκληρώσαμε την ημέρα με ένα πάρτι γιορτάζοντας το γεγονός ότι συναντηθήκαμε όλες μαζί για μία εβδομάδα! Στον χώρο του πάρτι ήταν κρεμασμένο το «Μανιφέστο του Πάρτι» που βγήκε από το πρώτο θερινό κάμπινγκ φεμινιστριών, όπου μπορούσες να διαβάσεις: «Ως φεμινίστριες επανοικειοποιούμαστε τα κόμματα για να αμφισβητήσουμε το σύστημα (…) για την προώθηση της γυναικείας τέχνης και δημιουργικότητας, για την αναψυχή και την ευχαρίστηση των γυναικών (…) για να δημιουργήσουμε φεμινιστικούς χώρους, ασφαλείς και επαναστατικούς» και κάναμε πρόποση σ’ αυτό όλο το βράδυ!

Η Κυριακή ήταν η τελευταία ημέρα του κάμπινγκ και έτσι αρχίσαμε με μια συνέλευση αξιολόγησης, την οποία ακολούθησε η προετοιμασία μιας δημόσιας πρωτοβουλίας που θα γινόταν στις 4μμ. στην κεντρική πλατεία της Braga. Φτιάξαμε κάποια πανό και αυτοκόλλητα για να χρησιμοποιηθούν στο δρώμενο που έληξε στην προγραμματισμένη ώρα. Κατά τη διάρκεια του δρώμενου, πήραμε κατσαρόλες και ξύλινες κουτάλες και περπατήσαμε στο δρόμο φωνάζοντας συνθήματα όπως  «Companheira me ajuda que eu não quero andar só, eu sozinha ando bem mas com você ando melhor! (Συντρόφισσα βοήθησέ με, γιατί δε θέλω να προχωράω μόνη, μόνη μου προχωράω καλά, αλλά μαζί σου καλύτερα ακόμη!)», «Feminismo para a frente, machismo para trás! (ο φεμινισμός προς τα εμπρός, πίσω ο υπερβάλλων αντρισμός!)», «so-so-so solidarité, avec les femmes du monde entier! (αλληλεγγύη στις γυναίκες όλου του κόσμου)» και «nossa luta é todo o dia, somos mulheres e não mercadoria! (ο αγώνας μας είναι κάθε μέρα, είμαστε γυναίκες και όχι εμπόρευμα!)».

Στο τέλος της ημέρας, κάποιες από μας αποχαιρετιστήκαμε με λύπη, όπως κάποιες είχαν κάνει ήδη από την προηγούμενη ημέρα ή νωρίτερα το απόγευμα. Δεν μπορέσαμε να αποφύγουμε κάποια δάκρυα, ενώ ευχόμασταν καλό ταξίδι στις αδελφές μας, με την πεποίθηση ότι θα ξανασυναντηθούμε και πάλι στο επόμενο κάμπινγκ, που θα πραγματοποιηθεί του χρόνου στην Εσθονία!

Μετάφραση: Λίνα Φιλοπούλου