της Γεωργίας Μανώλη
Η Vera Rubin, η αμερικανίδα αστρονόμος που επιβεβαίωσε την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης μέσω της παρατήρησης γαλαξιών των οποίων η περιστροφή δεν συνέβαινε σύμφωνα με τις προβλεπόμενες αναλύσεις, πέθανε 88 ετών την Κυριακή των Χριστουγέννων.
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής της καριέρας εξέτασε 200 γαλαξίες! Και παρά την έρευνα της και τις ανακαλύψεις της δεν πήρε ποτέ Νόμπελ. Ήταν μόλις η δεύτερη γυναίκα αστρονόμος που εκλέχθηκε στην Αμερικάνικη Εθνική Ακαδημία των Επιστημών ενώ το 1993 είχε βραβευθεί με το Εθνικό Μετάλλιο Επιστήμης από τον τότε Προέδρο των Η.Π.Α., Bill Clinton. Ωστόσο όταν το 1948 προσπάθησε να κάνει διδακτορικό στο Princeton δεν έγινε δεκτή καθώς το μεταπτυχιακό πρόγραμμα αστροφυσικής δεν δεχόταν γυναίκες! Ολοκλήρωσε πολύ αργότερα το διδακτορικό της στο Georgetown και ενώ μεγάλωνε τα τέσσερα της παιδιά.
Στην ερευνητική της προσπάθεια συνάντησε απίστευτο σεξισμό. Για παράδειγμα, όταν πήγε σε συνάντηση με τον διακεκριμένο αστροφυσικό George Gamow και επόπτη της στο Georgetown αναγκάστηκε να συζητήσει μαζί του στην είσοδο αφού στα συγκεκριμένα γραφεία δεν επιτρέπονταν γυναίκες!! Έπρεπε να παλέψει για να είναι η πρώτη γυναίκα το 1965 που θα αποκτήσει πρόσβαση στο τηλεσκόπιο του Όρους Πάλομαρ στην Καλιφόρνια, το οποίο ανήκε από κοινού στο Ίδρυμα Επιστημών Carnegie, όπου δούλευε η Rubin και στο πανεπιστήμιο Kaltec. Όταν έφτασε εκεί διαπίστωσε ότι δεν είχε προβλεφθεί καν τουαλέτα για τις εργαζόμενες. Ήταν ένθερμη υποστηρίκτρια των φεμινιστικών διεκδικήσεων στο χώρο της αστρονομίας και της αστροφυσικής, ο οποίος ήταν απόλυτα ανδροκρατούμενος σχεδόν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα. Αγωνίστηκε για την πρόσβαση γυναικών επιστημών στην έρευνα, όπως για παράδειγμα για να προσληφθούν περισσότερες γυναίκες ερευνήτριες στο Παρατηρητήριο του San Diego, ενώ άσκησε πίεση στην ιστορική επιστημονική λέσχη της Washington, Cosmos, να καταργήσει την πολιτική της που δεν επέτρεπε γυναίκες-επιστήμονες ως μέλη. Όταν μάλιστα επρόκειτο να επισκεφτεί κάποιο Ίδρυμα ή Πανεπιστήμιο για κάποιο συνέδριο, εάν διαπίστωνε ότι δεν υπήρχαν γυναίκες ομιλήτριες, διαμαρτυρόταν στους διοργανωτές ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο πρέπει να διορθώσουν. Έχοντας συναντήσει τόσες δυσκολίες στην προσπάθεια της να γίνει αστρονόμος λόγω του φύλου της, πίστευε ότι ήταν ευθύνη της αλλά και προνόμιο να είναι μέντορας σε γυναίκες που αγωνιζόντουσαν να μπουν σε αυτό το χώρο και για αυτό δήλωνε “Είναι γνωστό ότι είμαι διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο σε συναδέλφισσες αστρονόμους”.
Μερικά λινκ για τη ζωή και το έργο της (εδώ, εδώ και εδώ)
