της Γεωργίας Μανώλη
Αν και τους 2 τελευταίους μήνες οι αθλητικές ειδήσεις είχαν επικεντρωθεί αναπόφευκτα στο Euro στην Γαλλία όπως και στο Copa America Centenario στις Η.Π.Α και στις δηλώσεις Μέσι περί παραίτησης από την εθνική ομάδα της Αργεντινής, υπήρξε άλλη μια είδηση που απασχόλησε την παγκόσμια αθλητική ειδησεογραφία, και ναι, αφορούσε μια προπονήτρια από το Χονγκ Κονγκ. Κι αυτό γιατί η 27χρονη Chan Yuen-ting ήταν η πρώτη προπονήτρια στην ιστορία του ανδρικού ποδοσφαίρου που κερδίζει κορυφαίο τίτλο. Συγκεκριμένα, η Eastern κέρδισε με την Yuen-ting το πρωτάθλημα επαγγελματικού, ανδρικού ποδοσφαίρου του Χονγκ Κονγκ ξανά μετά από 21 χρόνια! Η ίδια δήλωσε ότι ελπίζει ότι θα βοηθήσει και άλλες γυναίκες στο χώρο και ότι υπήρξε τυχερή καθώς είχε υποστήριξη από την ομάδα, την διεύθυνση και το προσωπικό της Eastern και φυσικά ονειρεύεται μια καριέρα στην Μεγάλη Βρετανία ή στις Η.Π.Α. Η επιτυχία της δεν φαίνεται να ξαφνιάζει καθόλου την Moya Dodd, μέλος της επιτροπής της FIFA (παρεμπιπτόντως η 29μελής επιτροπή της FIFA περιλαμβάνει μόλις 3 γυναίκες) η οποία δηλώνει πώς οι γυναίκες μπορούν να γίνουν επιτυχημένες προπονήτριες αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία. Αυτό που ξαφνιάζει ωστόσο την Dodd είναι ότι δόθηκε αυτή η ευκαιρία στην Yuen-ting σ’ ένα εργασιακό χώρο όπως αυτό του ανδρικού ποδοσφαίρου που αποκλείει τις γυναίκες κατά κόρον και «όπου το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες είναι μεγαλύτερο και από το Grand Canyon» (Guardian). Μάλιστα δεν έχει μόνο το ανδρικό ποδόσφαιρο απ’ ότι φαίνεται να κάνει με την τεστοστερόνη έχει και το γυναικείο! Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της UEFA το 80% των προπονητικών θέσεων στο γυναικείο ποδόσφαιρο είναι άνδρες ενώ επίσης το 97% που έχουν πιστοποιημένα πτυχία είναι και πάλι άνδρες (BBC).
Σε κάθε περίπτωση, αν και η Chan Yuen-Ting δηλώνει ότι στο Χονγκ Κονγκ δεν υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες και ότι δεν αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες στην καριέρα της ωστόσο άλλες προπονήτριες δεν έχουν υπάρξει τόσο τυχερές. Για παράδειγμα η Helena Costa παραιτήθηκε από την γαλλική ομάδα της Β’ Εθνικής, Clermont Foot 63, μετά από μόλις 49 μέρες λέγοντας ότι οι συνάδελφοι της όχι μόνο την παραγκώνισαν αλλά ότι την έπεισαν σχεδόν ότι είναι απλά ένα όμορφο πρόσωπο που μπορεί να φέρει την απαραίτητη δημοσιότητα και τίποτα άλλο. Σχετικά με την παραίτηση της, ο πρόεδρος της ομάδας, Claude Michy, έκανε μια δήλωση φουλ σε old-time classic σεξισμό για το ότι «η Costa είναι γυναίκα και οι γυναίκες είναι ικανές να μας ωθούν να πιστεύουμε συγκεκριμένα πράγματα» (Guardian). Και μετά προσέλαβε στη θέση της την Corinne Diacre.
Άλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της Annie Zaidi η οποία στην προσπάθεια της να γίνει προπονήτρια δεν αντιμετώπισε μόνο τον προβλεπόμενο σεξισμό αλλά και ρατσισμό και ισλαμοφοβία επειδή είναι μουσουλμάνα Νοτιοασιατικής καταγωγής. Μιλώντας για την εμπειρία της στο BBC αναφέρθηκε μεταξύ άλλων πώς ενώ προπονούσε μια ομάδα νέων ανδρών επίσης Νοτιοασιατικής καταγωγής, πέρασε ένας μουσουλμάνος ιερέας και την αποκάλεσε ντροπή της μουσουλμανικής πίστης ενώ κάποια άλλη στιγμή ο προπονητής της αντίπαλης ομάδας όχι μόνο έκανε σεξιστικά σχόλια κατά τη διάρκεια του αγώνα αλλά στο τέλος πήγε και αντάλλαξε χειραψία με συνάδελφο της, αγνοώντας την τελείως. Η Zeidi παρά τις αρνητικές αντιδράσεις, τα σεξιστικά και ρατσιστικά υβριστικά σχόλια δεν πτοήθηκε και δούλεψε σκληρά για να πραγματοποιήσει το όνειρο της. Έχει περάσει τις εξετάσεις για το δίπλωμα προπόνησης Επιπέδου 2 της Βρετανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και έχει βάλει πλέον ως στόχο την απόκτηση του πιστοποιητικού παρακολούθησης της Σχολής Προπονητών UEFA-B ενώ ονειρεύεται (και γιατί όχι άλλωστε;) να αναλάβει κάποια στιγμή τους Κανονιέρηδες καθώς είναι οπαδός της Άρσεναλ.
Ίσως περάσουν άλλες 2 δεκαετίες και βάλε για να δούμε γυναίκα προπονήτρια στο Εuro ή στο μουντιάλ, ίσως είναι πιο πιθανό να αναλάβει γυναίκα προπονήτρια σε ομάδα quidditch από το να προπονήσει ποτέ π.χ. την Εθνική Γαλλίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Όμως, γυναίκες όπως η Chan Yuen-ting, η Helena Costa, η Annie Zaidi και όσες αναφέρονται παραπάνω αποδεικνύουν ότι επιτέλους το κλισέ ότι «το ποδόσφαιρο είναι ανδρική υπόθεση» (το γνωστό και στα αγγλικά it’s a man’s game) έχει αρχίσει επιτέλους και καταρρίπτεται.
