Η Μπεάτε Τσέπε, η βασική κατηγορούμενη στη δίκη των νεοναζιστών που κατηγορούνται ότι σκότωσαν εννέα μετανάστες και μία Γερμανίδα αστυνομικό, ανακοίνωσε σήμερα μέσω των δικηγόρων της ότι θα ασκήσει το δικαίωμα που της παρέχει ο νόμος να μην κάνει καμία δήλωση στο δικαστήριο.

Η 38χρονη Τσέπε ήταν παρούσα στο δικαστήριο, κατά την τέταρτη ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης που αναμένεται να διαρκέσει πάνω από ένα χρόνο. Σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές του Μονάχου, η Τσέπε συνεργαζόταν με τους δύο άνδρες που αυτοκτόνησαν το 2011 και οι οποίοι σκότωσαν οκτώ Τούρκους, έναν Έλληνα και την αστυνομικίνα.

Οι συνήγοροί της, οι οποίοι είχαν πει στους δημοσιογράφους πριν από πολλούς μήνες ότι συμβούλευσαν την πελάτισσά τους να μην κάνει δηλώσεις, ενημέρωσαν και επίσημα σήμερα τον πρόεδρο του δικαστηρίου Μάνφρεντ Γκετσλ ότι δεν πρόκειται να καταθέσει. Με βάση τη γερμανική νομοθεσία θα πρέπει να δηλώσει το όνομά της και να απαντήσει σε σύντομες ερωτήσεις βιογραφικού περιεχομένου.

Το δικαστήριο, ακολουθώντας το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει ο Γκετσλ, θα ξανασυνεδριάσει σε τρεις εβδομάδες. Μέχρι στιγμής έχει διαβαστεί το κατηγορητήριο αλλά δεν έχουν κληθεί μάρτυρες, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των συγγενών των θυμάτων που ήλπιζαν ότι θα άκουγαν γιατί μπήκαν στο στόχαστρο οι μετανάστες.

Πηγή: left.gr

Το δικό μας σχόλιο

Λέμε ότι ο ναζισμός και ο φασισμός ιδεολογικοποιεί και εντείνει την καταπίεση των γυναικών, αφού αντιτίθεται στην ισότητα των δύο φύλων και υπογραμμίζει τον παραδοσιακό ρόλο των γυναικών, τις οποίες και εκθειάζει μόνον, όμως, εάν και εφόσον είναι πιστές στον παραδοσιακό ρόλο τους.

Κι όμως, οι θλιβερές αντιφάσεις δεν λείπουν. Η νεοναζίστρια κατηγορούμενη για φόνους 9 μεταναστών και μιας αστυνομικίνας, αγέρωχη αρνείται καν να μιλήσει στα δικαστήρια, δεν μετανιώνει προφανώς, ενώ δύο από τους συνεγκληματίες της αυτοκτόνησαν ήδη. Αυτή, φαίνεται κατάκτησε την ισότητα στην εγκληματική δράση, μήπως και πρωταγωνιστικότητα, παρ’ ότι λειτουργεί μέσα σ’ ένα σύστημα ιδεών που θεωρεί τη γυναίκα κατάλληλη μόνο για τον παραδοσιακό ρόλο.

Και από τα καθ’ ημάς φασισταριά δεν λείπει η συγκεκριμένη αντίφαση, πράγμα που φαίνεται σε δράσεις που οργανώνουν οι γυναίκες αυτών των οργανώσεων αλλά και σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μαχαιρώματα μεταναστών (π.χ. Σκορδέλλη).

Είναι γεμάτος αντιφάσεις ο δρόμος για την αποκάλυψη της αντιφεμινιστικότητας αυτής της θεωρίας και των πρακτικών των οπαδών της. Ευτυχώς, πάντως, είναι γεγονός ότι τα μαχητικά τμήματα των φασιστικών κινημάτων έχουν πολύ λιγότερο ποσοστό γυναικών, απ’ ό,τι άλλα κόμματα, και ιδίως τα προοδευτικά ή αριστερά.