του Taylor Goel*

Όλοι οι υποψήφιοι του Κ.Κ.Τ. που θα κατέβουν στις επερχόμενες εκλογές τον Ιούνιο θα είναι γυναίκες.

Σύμφωνα με πρόσφατο δελτίο τύπου που εκδόθηκε από το Κ.Κ. ο λόγος που το κόμμα επέλεξε όλοι οι υποψήφιοι να είναι γυναίκες δεν αφορά απλώς την ενεργή συμμετοχή των γυναικών στους πολιτικούς αγώνες, αλλά διότι μόνο γυναίκες είναι εκείνες που μπορούν να αποτελέσουν την αντίσταση απέναντι σε μια κοινωνική τάξη πραγμάτων η οποία ακμάζει χάρη στη θανάτωση και τον εξευτελισμό τους σε καθημερινή βάση.

Το δελτίο τύπου επίσης σημειώνει ότι οι γυναίκες υποψήφιοι του κόμματος είναι στην πραγματικότητα η προσωποποίηση της στάσης του κόμματος ενάντια στο αντιδραστικό καθεστώς του κυβερνόντος κόμματος ΑΚΡ. Σύμφωνα με το Κ.Κ. η ενεργή συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική και πολιτική ζωή δεν μπορεί να επιτευχθεί απλώς με το να υπάρχει μια ισορροπημένη εκπροσώπηση της λεγόμενης «γυναικείας ταυτότητας» στις αστικές εκλογές.

Το γεγονός ότι όλες οι υποψήφιες του Κ.Κ. είναι γυναίκες δεν έχει καμία σχέση με την «πολιτική της ταυτότητας», όπως ίσως θα έτεινε κάποιος να υποθέσει, αλλά έχει κάθε δυνατή σχέση με μια δήλωση προς ολόκληρη την τουρκική κοινωνία ότι η απελευθέρωση των γυναικών της εργατικής τάξης μπορεί να συμβεί με το να καθοδηγούν οι ίδιες οι γυναίκες τον αγώνα όχι μόνο ενάντια στη γυναικεία καταπίεση αλλά και ενάντια στο ίδιο το συνολικό σύστημα της εκμετάλλευσης.

Αυτό είναι πράγματι ένα σπουδαίο παράδειγμα για το πώς η παρέμβαση στις αστικές εκλογές μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό τακτικό εργαλείο για τους επαναστάτες και τις επαναστάτριες σε μια χώρα όπως η Τουρκία και σε μια περίοδο κατά την οποία τα κοινωνικά, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών δέχονται συστηματική επίθεση για τουλάχιστον 12 χρόνια από το κυβερνόν κόμμα.

Στην Τουρκία, μαζί με τις επιθέσεις στα αναπαραγωγικά δικαιώματα, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των γυναικών προσβάλλονται γενικότερα μέσω των αντιδραστικών νομοθετικών αλλαγών στο Σύνταγμα και το νομικό καθεστώς, καθώς επίσης και μέσω της καταστροφής του κοσμικού χαρακτήρα της Τουρκικής Δημοκρατίας, η οποία, τουλάχιστον στα χαρτιά, είχε διασφαλισμένη την ισότητα για τις γυναίκες.

Εδώ είναι μερικά παραδείγματα των δηλώσεων επισήμων του ΑΚΡ, τα οποία καταδεικνύουν την ένταση και τη φύση της γυναικείας καταπίεσης κατά τη διάρκεια της εξουσίας του εν λόγω κόμματος:

Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, πρωτοπόρησε σε μισαλλοδοξία και σεξισμό, όταν εξέθεσε διεξοδικά γιατί δεν πιστεύει ότι οι άντρες και οι γυναίκες είναι ίσοι. Μιλώντας σ’ ένα συνέδριο για τις γυναίκες και τη δικαιοσύνη (τι ειρωνεία!) στην Ιστανμπούλ το Νοέμβριο του 2014 είπε: «Η θρησκεία μας [το Ισλάμ] έχει ορίσει μια θέση για τις γυναίκες: τη μητρότητα… μερικοί άνθρωποι μπορούν να το καταλάβουν αυτό, ενώ άλλοι όχι. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις αυτό στις φεμινίστριες γιατί δεν δέχονται την ιδέα της μητρότητας». Συνέχισε λέγοντας: «δεν μπορείς να κάνεις τις γυναίκες να εργάζονται στις ίδιες δουλειές που κάνουν οι άντρες. Αυτό είναι ενάντια στη λεπτεπίλεπτη φύση τους». Ο Πρόεδρος της Τουρκίας φαίνεται να μπερδεύει εσκεμμένα την έννοια του να είσαι σωματικά ίσος με την έννοια του να έχεις ίσα κοινωνικά δικαιώματα αναφορικά με τους άντρες και τις γυναίκες.

Σ’ ένα άλλο παράδειγμα ο βουλευτής του ΑΚΡ, Ayhan Sefer Üstün, ο οποίος κατά ένα ειρωνικό καπρίτσιο της μοίρας τυχαίνει να είναι ο επικεφαλής της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του κοινοβουλίου της Τουρκίας, δήλωσε: «η έκτρωση είναι έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα και οι γιατροί που κάνουν εκτρώσεις είναι χειρότεροι από τους βιαστές.»

Άλλη μια εξοργιστική δήλωση έγινε από ένα αρθρογράφο σε μια φίλο-κυβερνητική εφημερίδα, ο οποίος, σχολιάζοντας τις μαζικές διαμαρτυρίες που πυροδοτήθηκαν από το βιασμό και τη δολοφονία της νεαρής φοιτήτριας Özgecan Aslan το Φεβρουάριο του 2015: «Εάν μέρα και νύχτα ουρλιάζεις για σεξουαλική απελευθέρωση, ατομικισμό, καριερισμό και εγωισμό, αυτό είναι το αποτέλεσμα.».

Δεν είναι σύμπτωση το ότι η βία ενάντια στις γυναίκες έχει εκτοξευτεί κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης του ΑΚΠ με αύξηση κατά 350% στον αριθμό των γυναικών που έχουν δολοφονηθεί μόνο μεταξύ του 2003 και 2010. Ενώ ο αριθμός των δολοφονημένων γυναικών το 2002 ήταν 66, έφτασε τις 300 το 2014 με την πλειονότητα αυτών να έχουν σκοτωθεί από τους άντρες τους.

Η επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών έχει οικονομική βάση

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη από την Özlem İlyas Tolunay, ανάμεσα σε όλες χώρες του ΟΟΣΑ, η Τουρκία έχει το χαμηλότερο ποσοστό γυναικείας απασχόλησης το οποίο βρίσκεται στο 28.7%. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, περίπου 11.9 εκατομμύρια από τις 27 εκατομμύρια γυναίκες άνω των 15 χρονών προσδιορίζονται ως «νοικοκυρές». Τρία εκατομμύρια από τις απασχολούμενες γυναίκες εργάζονται στον αγροτικό τομέα με τις γυναίκες και στις δύο αυτές κατηγορίες ουσιαστικά να εργάζονται υπό το καθεστώς της «απλήρωτης οικογενειακής εργασίας».

Αντιπρόσωπος της ιδεολογίας του ΑΚΡ, που δεν βλέπει τις γυναίκες ως τίποτα περισσότερο από μηχανές τεκνοποίησης, περιορισμένες στο σπίτι υπό την επίβλεψη των συζύγων τους, αποκλεισμένες από την ανώτερη εκπαίδευση και απασχολούμενες στον τομέα των υπηρεσιών ως πηγή φθηνής εργατικής δύναμης στην καλύτερη περίπτωση, ο Ερντογάν έχει επανειλημμένως προβεί σε δημόσιες δηλώσεις ζητώντας οι γυναίκες της Τουρκίας να έχουν τουλάχιστον τρία παιδιά. Και οι απόψεις του για την έκτρωση; «Είναι καθήκον όλων να πολεμήσουν ενάντια στην έκτρωση καθώς είναι ένα ύπουλο σχέδιο για να εξολοθρευτεί το τουρκικό έθνος από προσώπου γης». Στο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό παράδεισο της Τουρκίας του ΑΚΡ, το πρωταρχικό καθήκον των γυναικών είναι η αναπαραγωγή φθηνής αντρικής εργασίας για εκμετάλλευση στην αγορά εργασίας.

Μια από τις υποψήφιες του Κ.Κ.Τ. μιλά για το σοσιαλισμό

Μία από τις υποψήφιες του Κ.Κ. Τουρκίας είναι η Natalia Koyuncu (βλέπε Φώτο). Η Natialia γεννήθηκε στη ΕΣΣΔ το 1979. Αφού παντρεύτηκε τον άντρα της, ο οποίος είναι από την Τουρκία, ζει μόνιμα εκεί από το 2007. Ως ενεργό μέλος της ηγεσίας της νεολαίας του Κ.Κ.Σ.Ε. στα νιάτα της λέει: «Μεγάλωσα και πήγα σχολειό σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Έχω βασικά ζήσει το σοσιαλισμό. Ο λόγος για τον οποίο είμαι ενεργή πολιτικά μέσα από τις γραμμές του Κ.Κ.Τ. είναι για να επανιδρύσω το σοσιαλισμό.». Σε μια συνέντευξή της σ’ ένα τοπικό μέσο όταν ρωτήθηκε: «σίγουρα όταν μιλάς με τον κόσμο για το σοσιαλισμό θα αναμετράσαι με τη δήλωση “αν ο σοσιαλισμός ήταν τόσο καλό πράγμα, τότε σίγουρα δεν θα κατέρρεε”, τι τους απαντάς;», απάντησε: «αν ο κομμουνισμός δεν ήταν καλό πράγμα, τότε γιατί οι αφεντάδες του κόσμου προσπαθούν τόσο σκληρά να τον καταστρέψουν και να σιγουρευτούν ότι ποτέ δεν θα ξανάρθει;».

Οι γυναίκες της Τουρκίας θα συνεχίσουν να αντιστέκονται

Οι γυναίκες της Τουρκίας δεν θα υποκύψουν στη καταπίεση του κυβερνώντος κόμματος. Αντιστέκονται και οργανώνονται. Τα τελευταία χρόνια, έχουν λάβει χώρα μαζικές διαδηλώσεις σ’ ολόκληρη την Τουρκία με τη συμμετοχή χιλιάδων γυναικών και αντρών, αποκηρύσσοντας τις αντιδραστικές αντιγυναικείες πολιτικές του ΑΚΡ και την επακόλουθη αύξηση της βίας κατά των γυναικών. «Η έκτρωση είναι επιλογή μου, η δολοφονία είναι η δική σου μέθοδος», «ΑΚΡ πάρε τα ξερά σου και την αστυνομία πάνω από το σώμα μου» ήταν δύο δημοφιλή συνθήματα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων αποτελώντας παράδειγμα του χαρακτήρα της γυναικείας αντίστασης.

Ακολούθως, κατά τη διάρκεια το 2013 της μαζικής εξέγερσης στο Πάρκο Γκεζί, η οποία ταρακούνησε όχι μόνο το ΑΚΡ, αλλά ολόκληρο το σύστημα ως τον πυρήνα του, οι γυναίκες διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο. Βρέθηκαν στη πρωτοπορία της αντίστασης, στα οδοφράγματα, στάθηκαν θαρραλέα αμετακίνητες απέναντι στα δακρυγόνα των δυνάμεων καταστολής, τους εκτοξευτήρες νερού και τα σπρέι πιπεριού και αντεπιτέθηκαν. Δεν ενέδωσαν στην αστυνομική τρομοκρατία του ΑΚΡ. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση του ΑΚΡ φοβάται εξαιρετικά τις γυναίκες. Γι’ αυτό και καθ’ όλη τη διακυβέρνησή του οι γυναίκες, μ’ όλη τη σημασία της λέξης, δέχονται επίθεση. Γιατί το ΑΚΡ γνωρίζει και φοβάται ότι οι γυναίκες, όπως οι 550 υποψήφιες του Κ.Κ.Τ., στον αγώνα τους για τη γυναικεία απελευθέρωση, θα ηγηθούν ταυτόχρονα και του αγώνα ξεριζώματος ολόκληρου του συστήματος, από το οποίο, όλες οι μορφές καταπίεσης, εκμετάλλευσης και αδικίας πηγάζουν.

*Ο Taylor Goel είναι ηγετικό μέλος του πυρήνα Πίτσμπουργκ του Κόμματος για το Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση. Τα ενδιαφέροντα του επικεντρώνονται στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων της Τουρκιάς και της Συρίας.

μετάφραση: Ελένη Λάλου

Πηγή: Liberation news